martedì 23 febbraio 2010

Ca si fosse

Sta tutto scritto
sta tutto signato.
Chi pé na mano
chi pé n'ata mano...
Chello pè cchesto
e chesto pé chell'ato...
Sta tutto scritto
sta tutto signato.

Ma addò sta scritto?
Addò vene signata
na sorta trista
ca te nchiova ncroce?
E chi è stu nfamo,
st'anema dannata
ca segna e scrive
dint'a chistu libro
e ca dice:
«Mò tu!»,
«Tu no!»,
«Tu sì!»?
Nun se trova na pagina caduta,
vulata all'intrasatta
'a dint 'o libro:
nu fuglietto,
n'appunto...
nun se trova né pé ll'aria
né nterra.

Ca si fosse...
ca na pagina sola se truvasse,
cu n'appunto signato,
na parola,
se putesse
cu certezza sapé
qual è 'a mano ca scrive,
e se sapesse
si scrive cu nu scopo
na ragione
o pé sfizio sultanto
o sulamente pé malvagità...

Addò sta scritta
addò vene signata
na sorta trista
ca te nchiova ncroce?
E addò se mette 'a sciorta
pé nun se fa vedé
primmo d' 'o tiempo
primmo d' 'o juorno
ll'ora
e d' 'o mumento
ca t'addà zumpà ncuollo
a tradimento?

Se mette dint' 'a voce
mmiez' 'e pparola toie
sott' 'e penziere
se mmesca mmiez' 'e mmosse ca tu faie,
dint' 'e resate 'e quanno sì felice...
e quanno s'annasconne
nun t' 'o dice.
Da Le poesie di Eduardo, Einaudi, pagg. 74-76


Nessun commento:

Posta un commento

Grazie per aver visitato questo blog!